Schijnen, tips tegen depressie

Als je negatief denkt, kun je in heel veel dingen negatieve kritiek en aanmerkingen vinden. Dit gaat automatisch, daarom heten dit automatische gedachten.

Een voorbeeld: je vindt dat je niet goed bent in voetbal. Als je met je vrienden voetbalt en je mist de goal, denk je meteen: “Zie je wel, ik kan het helemaal niet.”

Nu het volgende: je vindt dat je heel goed bent in voetbal. Als je nu de goal mist tijdens het voetballen, denk je: “Ach, het was een moeilijk schot.”

Hoe komt dit nu? Doordat je verschillende aannames kan hebben, kun je een gebeurtenis op verschillende manieren interpreteren, oftewel: door de aannames die je hebt, wordt een gebeurtenis op een bepaalde manier ingekleurd.

Als je vindt dat je slecht in voetbal bent, wil je dat bevestigen. Dus als iets inderdaad wijst op dat je slecht kunt voetballen, geloof je dat. En als je wél eens een doelpunt maakt, ben je sneller geneigd om het af te wimpelen, omdat het een makkelijk schot was, in plaats van het toe te schrijven aan dat je goed kunt voetballen.

Hoe weet je nu of je interpretaties onjuist zijn? Simpel: probeer zo veel mogelijk redenen op te schrijven en kies dan de reden die je het best vindt passen.

Hier komt nog een voorbeeld, uit mijn eigen ervaring. Het was vrijdagmiddag en er was nog één lesuur te gaan. De tafeltjes in het lokaal stonden in een rechthoek. Alle tafeltjes keken uit op het midden. Op de gang had ik met wat klasgenoten gezellig gekletst. Toen gingen we het lokaal in. Ik liep voorop en liep linksom naar een plekje. Ik keek op en zag dat de meiden waarmee ik had staan kletsen rechtsom waren gegaan en dus vrij ver van mij vandaan zaten.

Mijn eerste gedachte was: “Zie je nou wel, ik ben niet gezellig. Ze hebben alleen maar met mij gepraat, omdat ze niet anders konden. Nu ze kunnen kiezen of ze naast mij willen zitten of niet, kiezen ze ervoor zo ver mogelijk van mij vandaan te zitten.” Deze gedachte maakte me verdrietig en eenzaam.

Toen ik wat rustiger was geworden, probeerde ik andere redenen te verzinnen. Het viel me plotseling op dat links tegen de muur allemaal tassen stonden van klasgenoten die het weekend naar huis gingen. Rechts was het een stuk leger. Misschien was dat de reden dat de meiden rechtsom waren gelopen. In dat geval had het niks met mij persoonlijk te maken. Dit voelde een stuk beter en ik besloot dat dat de reden was.